شب.زمزمه عقل و دل

شب رو خیلی دوست دارم . اونقدر که دلم میخواد تا طلوع فردا بیدار بمونم.

به عقیده من شب زمزمه میان عقل و دله . آنچنان که آن دو همسایه دیوار به دیوار که ساعتها باهم قهرند توی شب به شب نشینی هم میرن.عجیبه که دین ما هم شب را ستود و خداوند شب را مایه آرامش ما قرار داد و در آیاتی چنین و فراوان در قران کریم به آن اشاره فرمودند.

و حال آیا این آرامشی که قران کریم در آن متذکر میشود .به معنای خواب است .

نه اینچنین نیست که فقط تصور کنیم که منظور آرامش جسمی و بستن چشمان باشد بلکه در آن ساعان که انسان معمولا خود را تنها میابد/قدرت تفکر و تعقل و تجزیه و تحلیل امور مرتبط در او جمع شده به کمک عواطف خوب و خالص که در نتیجه فهم بدست میآید/به اموری جالب توجه دست خواهند یافت.

همانگونه که خداوند در قران اینها را از نشانه های خود برای درک و کشف نادانسته ها ی بشر دانسته است.

در آیات و روایات بسیار به تهجد و شب زنده داری توصیه شده است. خداوند به پیامبر(ص)می گوید: و پاسى از شب را [از خواب برخیز، و] قرآن [و نماز] بخوان! این یک وظیفه اضافى براى توست؛ امید است پروردگارت تو را به مقامى در خور ستایش برانگیزد.(اسرا ،79) و در سوره مزمل می فرماید: "إِنَّ رَبَّک یَعْلَمُ أَنَّک تَقُومُ أَدْنى مِن ثُلُثىِ الَّیْلِ وَ نِصفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَک وَ ..." پروردگارت مى‏داند که تو و گروهى از آنها که با تو هستند نزدیک دو سوم از شب یا نصف یا ثلث آن را به پا مى‏خیزند...

با این آیات و این تفاسیر ذهن به سمت و سوی انحراف نرود چون/بسیاری از علمای جاهل نماز به زبان عربی و دعا و ثنا پروردگار به زبان عربی را آن هم با چاشنی خرافات به خورد مردم میدهند. آری دعاهایی که از معصومین و علمای بزرگ دین به یادگار مانده شرح یاد آوریست بر نادانی و انحراف ما .ولی مگر میشود انسان کاری را نفهمیده بر آن جامه عمل بپوشاند؟

(ما سالها نماز شب خواندیم ودر در زمانی مال از مردم ربودیم)...چرا؟چون خداوند فرمود که در شب که زمان آرامش است زمانی را برخیز و عبادت خدا کن یعنی به دنبال چراهای بی جواب آفرینش بگرد ودر زمانی قران بخوان یعنی مطالعه کن .همان کتابی گه تمام انسانهای دیرین .الان وآینده جمع شوند مانند آن نخاهند آورد.آن را به زبان خودت بخوان و به سنت پیامبر (ص)به عربی نیز بخوان.

پس تمام نشانه های دنیا برای ما افسار کشیده شدند.وخداوند اگر در دنیا فقط یک انسان باقی بماند آن را برایش رام و آرام وخدمت گذار میکند.

شب را دوست بدارید ودر شب تفکر کنید...........

از آیات و روایات استفاده می‏شود که تهجّد و مناجات شبانه، ارتباط مستقیم با فعّالیت های روزانه دارد و هر یک از دیگری تأثیر می‏پذیرد. قرآن مجید ضمن سفارش ‏پیامبر (ص) به تهجّد و تلاوت قرآن، از نزول قرآن و مسؤولیت خطیر رهبری سخن گفته، سپس میان مسؤولیت و شب‏زنده‏داری ارتباط برقرار کرده، می‏فرماید: «اِنَّ نَاشِئَةَ الَّیْلِ هِیَ اَشَدُّ وَطْئاً وَاَقْوَمُ قَیِلاً اِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویِلاً. مسلّماً نماز و عبادت شبانه پا برجاتر و با استقامت تر است، تو در روز تلاش مستمرّ و طولانی‏خواهی داشت!

 

قرآن مجید در سوره نبأ روز را برای تلاش و امرار معاش و شب را هنگام استراحت و آرامش می‏داند و از آن به لباس‏و پوشش تعبیر می کند که باید انسان ها از فعالیت های روزانه دست بکشند و به ‏تمدید اعصاب و رفع خستگی بپردازند و افسردگی و آزردگی جسم و روح خویش را درشب ترمیم کنند.

 

در فرهنگ دینی، شب از ویژگی خاصّی برخوردار است و به مؤمن فرصت می‏دهد تا دور از چشم دیگران به تحکیم ارتباط خود با آفریننده هستی بپردازد، با او راز و نیاز کنند، معبود خویش را در خلوت شبانه بپرستد و وظیفه بندگی را دور از غوغای روزانه به جای‏آورد. به همین دلیل اوج عرفان و قرب الی اللّه در شب انجام می‏گیرد.

 

رمز موفقیت همه انبیاء و اولیاء و صالحان و علماء مناجات در دل شب بوده است، اکثر عنایات ربّانی بر انبیاء عظام در سحرگاهان روی داده است. بزرگ ترین بنده خدا - حضرت محمّد (ص) در شب به معراج می‏رود، حضرت موسی (ع) 40 شب به‏میقات می‏رو، قرآن مجید در شب نازل می‏شود و دهها مطلب دیگر نشان از اهمیّت و ویژگی شب‏زنده داری و نقش اساسی آن در سازندگی و تقویت روحی مؤمن است و به اومی‏آموزد که برای داشتن یک زندگی شرافتمندانه، حکیمانه، و مستقل، باید نیمه شب‏ها از بستر خواب برخیزد و به بندگی خالصانه بپردازد و از منبع علم و قدرت، توش وتوان بگیرد تا با سالم سازی ارتباط خویش با خدا، ارتباط انسانی و سالم با بندگان وآفرینندگان او برقرار سازد و به تعبیر امام عارفان و مولای متقیان علی (ع)" هر کس میانه خود و خدا را اصلاح کند، خداوند رابطه او با مردم را اصلاح می‏کند".